Wiersze patriotyczne

W czasie świętowania w szkole Dnia Niepodległości, uczniowie, uczęszczający do Grupy Literackiej Kuźnica, mieli okazje tworzyć własne utwory, związane z tematyką patriotyczną. To była swego rodzaju „odskocznia”, gdyż chłopcy zdecydowanie „pochłaniają” fantastykę i tworzą swoje teksty w obrębie tego gatunku literackiego. Oto jednak mała oraz pierwsza zarazem próbka trzech (ukończonych) wierszy uczniowskich, swego rodzaju skromny debiut literacki.

 

Walka o wolność

Stałem, pierwsze padły strzały.
Widziałem, żołnierze upadali.
Spojrzałem, rany krew wylewały.
Ujrzałem, wrogowie zwyciężali.

Upadłem, w koło granaty leciały.
Powstałem, inni wciąż spoczywali.
Walczyłem, szable upadały.
Żyłem, inni umierali.

Uciekłem, Polacy przegrywali.
Stanąłem, nie wszyscy uciekali.
Wróciłem, dla Polski miłości zasłużonej.
Wygrałem, z łańcuchów się uwolniłem.

Dla Polski wszystkiego dobrego
Maryjo zachowaj od złego

 

Żołnierz stał na skale okazałej
jednak w porównaniu lasu dziwnie
małej
i spojrzał na pole
tam zobaczył żołnierzy wolę

Zobaczył wolę walki i wolę zwycięstwa
na chwałę ojczyzny i jej bohaterstwa
kolejne pułki do walki ruszają
choć wiele armat przeciw nim mają

Ruszyli z chwałą na ustach
Nikt teraz nie idzie po mostach
Strzelają przed wrogami zawzięcie się
bronią
i sił swoich na byle co nie trwonią

 

Strzał, dwa strzały
krew ulicę zalała
żołnierze rzucili się na wały
śmierć ich w swych ramionach miała.

Każdy walczył jak rycerz jednakże
ze smokiem toczący potyczkę,
Polacy mając mniejsze wojska wszakże
zdobywali wozy, każdą bryczkę.

Walczący o wolność powstańcy
swe życie poświęcili,
byśmy na tej polskiej ziemi
dziś w spokoju żyli.

Żołnierze smoka zabili
Niemców z kraju wygnali
naszą flagę krwią okupili
byśmy na mapie trwali.

Dzisiaj stulecie niepodległości,
wielkie święto w kraju
okażmy więc trochę miłości
tym, dzięki którym Polska jest
niepodległa.