Projekt Remember
Zachęcamy do przeczytania relacji z realizacji Projektu Remember!
- Od pomysłu do projektu – czego udało się Wam dokonać?
W ramach naszego projektu, w którym skupiliśmy się na wykluczeniach społecznych i uwrażliwianiu ludzi w tym temacie, udało nam się zorganizować spotkania z panią psycholog i panią pedagog. Celem tych spotkań było zebranie informacji na temat wykluczeń społecznych, aby następnie na ich podstawie przygotować edukacyjną wystawę, która pojawiła się na korytarzu u nas w szkole.
Wystawa podzielona była na sekcje: z faktami o wykluczeniach, z informacjami jak postępować i czego unikać w kontakcie z osobami odczuwającymi wykluczenie, a także sekcje zawierające wybrane dzieła artystyczne poruszające temat wykluczenia.
Następnie przygotowaliśmy spektakl teatralny na podstawie dziennika Anny Frank, Żydówki, która sama przeżyła wykluczenie, gdy musiała przez dwa lata (1942-1944) ukrywać się przed Holokaustem.
Spektakl udało się wystawić 9 razy w różnych lokalizacjach w tym:w naszym Liceum i dwóch zaprzyjaźnionych podstawówkach. Oprócz tego wystąpiliśmy też w klubie trzeźwościowym, w dwóch domach kultury dla klas ósmych okolicznych szkół, pojawiliśmy się też w dwóch lokalach występując dla osób dorosłych zainteresowanych naszą działalnością.
W przyszłości mamy zaplanowane jeszcze co najmniej dwa spektakle a naszą wystawę przewieziemy jeszcze do dwóch innych szkół, aby edukować uczniów w tym bardzo ważnym temacie jakim są wykluczenia społeczne.
Poza tym udało nam się założyć social media, na których regularnie pojawiały się materiały dotyczące historii Żydów w czasach drugiej wojny światowej (w tym również Anny Frank), a także ważne informacje dotyczące wykluczeń społecznych. Na naszych mediach dzieliliśmy się też postępami naszej pracy nad spektaklem i relacjami z poszczególnych miejsc, w których mieliśmy przyjemność go wystawiać.
- Czego podczas realizacji projektu nauczyli się uczniowie?
Projekt wymagał od uczniów bardzo dużego zaangażowania w część logistyczną, w ramach której musieli umówić wszystkie spektakle samodzielnie, a następnie rozplanować transport rekwizytów i scenografii, co wymagało od nich dużej organizacji i z pewnością dużo nauczyli się w tej kwestii. Sam projekt też pozwolił im zapoznać się z historią Anny Frank i nauczyć przesłań zawartych w jej pamiętniku.
Uczniowie nabrali też doświadczenia w prowadzeniu mediów społecznościowych, własnoręcznie skompletowali konieczne informacje i tworzyli oprawę graficzną do postów i relacji na instagramie czy facebooku. Granie w spektaklu pozwoliło też aktorom pogłębić swoje umiejętności aktorskie, wcielanie się w rolę, pracę nad emisją głosu czy nad śpiewem.
Jednak największą nauką jaką wyciągnęli z całego projektu to doświadczenie pracy w grupie. Całe przedsięwzięcie nie powiodłoby się, gdyby zabrakło chociaż jednej osoby z zespołu aktorów czy osób technicznych. Uczniowie nauczyli się polegać na sobie nawzajem, wspierać się w trudnych momentach, gdy pojawiał się stres przed występami, ale przede wszystkim współpracować mimo kłótni czy niejednokrotnych problemów z dogadaniem się.
- Jakie korzyści przyniósł projekt lokalnej społeczności?
Nasz projekt opierał się na budowaniu świadomości społecznej, udało nam się to osiągnąć poprzez wystawiany spektakl oraz wystawę a także intensywnie prowadzone media społecznościowe. Dzięki naszym działaniom trafiliśmy do zróżnicowanej grupy odbiorców, począwszy od uczniów podstawówki, przez licealistów a skończywszy na seniorach. Dzięki tym działaniom został wytłumaczony problem wykluczenia społecznego kiedyś i dziś, ukazane psychologiczne aspekty wykluczenia, a także jak można pomagać i działać by zapobiegać wykluczeniu. Pokazaliśmy, że jest ono powszechnie występującym zjawiskiem, czasem obecnym w postaciach, o których nie myślimy jako o wykluczeniach. Zwróciliśmy w szczególny sposób uwagę na problem jakim było wykluczenie społeczne Żydów kiedyś oraz pokazaliśmy tragiczne skutki z jakimi się to wiązało. Wszystko to w przystępnej i ciekawej formie spektaklu i wystawy, by uświadomić – zgodnie z naszym hasłem – że “kto nie pamięta historii skazany jest na jej ponowne przeżycie”.
- Z czego jako grupa projektowa jesteście szczególnie dumni?
Ten projekt jest dla nas dużą radością i powodem do dumy z kilku powodów. Nasze treści i przekaz trafiły do ogromnej liczby odbiorców, tworząc społeczność zaangażowaną w projekt. W mediach społecznościowych trafiamy do około 1000 osób, jednak naszym głównym powodem do radości jest to jak wiele zdziałaliśmy tworząc nasz spektakl. Z momentem wysłania tego formularza wystawiliśmy go 9 razy, będziemy grać na pewno 2 razy, jak nie więcej – w sumie do tej pory zobaczyło nas 480 osób, w tym 16 klas z podstawówek, a nasz występ zagraliśmy w 9 lokalizacjach w naszym województwie. Występowaliśmy też w ramach miesiąca kultury żydowskiej, objętej honorowym patronatem Ambasady Izraela. Było to więc działanie nie tylko dla naszej szkolnej społeczności czy lokalnej, ale w szerokim regionie. Spektakl wystawialiśmy w Katowicach w kilku lokalizacjach, Imielinie czy Rudzie Śląskiej. Inną ważną rzeczą jest fakt, że nasz spektakl graliśmy też dla osób, które są wykluczane. Występowaliśmy w domach pomocy społecznej, przed grupami walczącymi z nałogami – osobami narażonymi w szczególny sposób na wykluczenie społeczne.
Jest też wiele innych powodów do dumy – sukcesów dużych i małych. Sam rozmiar inicjatywy robi wrażenie, każdy z poszczególnych spektakli jest powodem do bycia dumnym jednak jest jedna ważna rzecz. Wszystkie te sukcesy nie byłyby możliwe gdyby nie zaangażowanie, poświęcony czas, zgranie zespołu i sprawność działania. Te wszystkie cechy które udało nam się wypracować, są elementem bardzo ważnym dla nas, bo pokazującym jak wiele musieliśmy poświęcić, nauczyć się lub zrozumieć, aby osiągnąć takie efekty. Z tego też jesteśmy dumni.
https://www.youtube.com/@ProjektRemember